A Death - Elizabeth Jennings

A Death

'His face shone' she said,
'three days I had him in my house,
Three days before they took him from his bed,
and never have I felt so close.'

'Always alive he was
A little drawn away from me.
Looks are opaque when living and his face
Seemed hiding something, carefully.

'But those three days before
They took his body out, I used to go
And talk to him. That shining from him bore
No secrets. Living, he never look or answered so.'

Sceptic I listened, then
Noted what peace she seemed to have,
How tenderly she put flowers on his grave
But not as if he might return again
Or shine or seem quite close:
Rather to please us were the flowers she gave.

Elizabeth Jennings

Waar gaat het over?
De hoofdpersoon van dit gedicht heeft drie dagen een overleden man in haar huis gehad (het is onbekend wie die man van haar is). In de eerste drie strofes vertelt de hoofdpersoon dat ze nu die manrsoon van haar weg is het gevoel heeft dat hij nog nooit zo dichtbij haar is geweest. Bovendien is de man nu hij overleden is spraakzamer dan toen hij nog leefde.
In de laatste strofe verandert het perspectief. In deze strofe ligt het perspectief namelijk bij een buitenstaander, iemand die de overleden man en de hoofdpersoon kent. Deze persoon vertelt dat de hoofdpersoon vrede heeft met de situatie en dat zij bloemen legt om nog een laatste eerbetoon te bewijzen aan de overleden persoon.

Onze mening
Wij vinden dit gedicht een van de mindere uit alle gedichten die wij hebben gelezen. Zelf zouden wij het niet uitgekozen hebben, omdat het gedicht geen sterke gevoelens oproept. Het laat een koude sfeer achter, doordat de auteur zich kritisch en objectief heeft opgesteld.