The cement garden - Ian McEwan

Voor het laatste boekverslag voor het vak Engels heb ik gekozen voor het boek The cement garden. Dit verhaal is geschreven door de bekende, Engelse schrijver Ian McEwan.

Waar gaat het over?

Het verhaal gaat over vier kinderen, Julie, Jack, Sue en Tom die met hun ouders in een groot, oud huis wonen. Het huis is geïsoleerd van de buitenwereld, de huizen in de omgeving zijn namelijk afgebroken om ruimte te maken voor een nieuwe snelweg. Bovendien hebben ze geen familie of vrienden. De kinderen brengen niet graag vriendjes mee naar huis, omdat hun vader hen altijd voor schut zet of heel vervelend tegen hen is.
De vader houdt van tuinieren, maar sinds hij een hartinfarct heeft gehad, is het te zwaar voor hem. Daarom besluit hij de tuin met cement te bedekken, terwijl hij daarmee bezig is krijgt hij een tweede fatale hartinfarct.

Na de dood van de vader wordt de moeder ernstig ziek en drie dagen na Jacks verjaardag sterft zij ook. De kinderen zijn bang om uit elkaar gehaald te worden en dus verzwijgen ze de dood van hun moeder. De oudere kinderen begraven haar in een grote kist die beneden in de kelder staat. Daarna vullen ze de kist met cement.

Julie neemt haar oudere vriend, Derek, mee naar huis. Jack vindt Derek niet aardig, omdat hij zich overal mee bemoeit. Derek vindt de scheur in het cement, die Jack en Sue al eerder hadden ontdekt. Hij helpt de scheur op te vullen met cement. De kinderen vertellen hem dat ze daar hun hond hebben begraven. Uiteindelijk ontdekt Derek de waarheid over hun moeder.

Wanneer Jack en Julie de liefde bedrijven, betrapt Derek hun. Hij verdwijnt snel uit de kamer. Dan gaat hij naar de kelder om te kijken wat er echt in de kist zit. En een paar minuten later komt hij terug met de politie.

Karakters
Het belangrijkste personage in dit boek is Jack. Een jongen van 15 jaar die nogal in de knoop zit met zichzelf en zich emotioneel niet goed weet te uiten. Jack geeft het voor zichzelf zorgen op, zo wast hij zichzelf niet en draagt dagen achter elkaar dezelfde kleren. Hij maakt vaak ruzie met zijn moeder en hij heeft een kille en afstandelijke relatie met zijn vader. Jack voelt zich seksueel aangetrokken tot zijn oudere zus Julie. Verder is hij jaloers op andere familieleden, op Tom vanwege de aandacht die zijn jonge broer krijgt van zijn moeder en op Julie, omdat zij een intiemere relatie heeft met zijn moeder.

Thema
De titel van het boek verwijst al naar het thema. Cement is symbool van kilte, onder het cement kun je veel dingen begraven. Bovendien kun je met cement iets verbergen, een geheim bewaren. Dat is wat de kinderen trachten te doen: de dood van hun moeder verzwijgen voor de buitenwereld.

Perspectief
Er is sprake van een ik-vertelsituatie, want je ziet de gebeurtenissen van het verhaal door de ogen van Jack.

Ruimte
De gebeurtenissen spelen voornamelijk in en rond het huis van de kinderen. De beperkte ruimte weerspiegelt de kleine en gesloten wereld van de kinderen. Ze zijn afgesloten van de echte wereld. Niemand bekommert om hen wat natuurlijk het gevoel van we moeten het maar alleen zien te redden is bij Julie, Jack en Sue alleen maar versterkt.

Persoonlijke mening
Het is een erg bijzonder boek. Ik heb nog nooit eerder een boek gelezen waarvan de gebeurtenissen overeenkomen met die van dit verhaal.

Jane Eyre - Charlotte Brontë

Heb je zin om een Engels boek te lezen of moet je voor het vak Engels een aantal boeken lezen? Dan raad ik je dit boek aan Jane Eyre geschreven door Charlotte Brontë.

Waar gaat het verhaal over?
Het verhaal begint wanneer Jane nog een kind en wees is en bij haar tante Reed op Gateshead Hall verblijft. Ze heeft daar een verschrikkelijk leven en wordt constant gepest door haar neef en nichtjes. Op een zekere dag verschijnt Mr. Brocklehurst die het hoofd is van een school voor jonge meisjes.

Jane gaat daar naar school en op haar achttiende vertrekt ze. Ze is op dat moment lerares en plaatst een advertentie om aan het werk te kunnen als gouvernante. Ze krijgt maar één reactie, van Mrs. Fairfax van Thornfield Hall. Daar wordt Jane gouvernante van Adèle, een jong, Frans meisje dat onder de bescherming van Mr. Rochester staat, de heer des huize.

Na een aantal dagen ontmoet Jane Mr. Rochester. De twee zijn vaak samen en voeren interessante gesprekken. Jane begint hem naarmate ze vaker bij hem is leuker te vinden.
Regelmatig hoort ze midden in de nacht een vreemde geluiden die van de tweede verdieping komt. Op een nacht terwijl ze aan het slapen is, wordt ze wakker van rare geluiden. Als ze gaat kijken wat er gaande is, ontdekt ze dat het bed van Mr. Rochester in brand staat.

Na deze gebeurtenis vertrekt Mr. Rochester plotseling en keert terug met een aantal gasten om feest te vieren. Eén van hen is Miss Blanche Ingram, een zeer mooie vrouw die Mr. Rochester probeert in te pakken. Dit tot groot verdriet van Jane. Ze denkt dat Mr. Rochester met Blanche Ingram wil trouwen, want hij besteedt veel aandacht aan haar.

Op een dag wordt Jane bezocht door een man die haar verzoekt haar tante op haar sterfbed te bezoeken. Ondanks het feit dat ze erg slecht is behandeld toen ze nog een kind was, haast Jane zich om haar tante te verzorgen. Tijdens dit verblijf krijgt ze van haar tante een brief die haar oom heeft geschreven voor zijn dood waarin staat dat hij Jane wil adopteren en haar zijn erfgename wil maken. Haar tante heeft haar de brief niet eerder gegeven, omdat ze Jane niet mocht.

Na de dood van haar tante keert ze terug naar Thornfield Hall. Na verloop van tijd vraagt Mr. Rochester om zijn vrouw te worden. Tijdens de bruiloft in de kerk verschijnt Mr. Mason en hij vertelt de priester dat Mr. Rochester al getrouwd is met zijn zus, Berta Mason, en dat zij op Thornfield Hall woont. Het hele verhaal komt boven water: Mr. Rochester is inderdaad getrouwd, maar zijn vrouw is krankzinnig geworden en daarom wordt ze boven opgesloten. Jane besluit om te vertrekken; ze sluipt midden in de nacht weg.

Na een paar dagen rond te hebben gezworven, valt ze flauw van uitdroging en kou. Jane wordt ontdekt en verzorgt door een jongeman, St. John Rivers genaamd, en zijn twee zussen Diana en Mary.

Wanneer Jane aangesterkt is, komt ze als lerares te werken in het dorp. Op een dag, nadat de lessen voorbij zijn, komt Mr. Rivers langs. Hij vertelt haar hij zijn neef is en dat ze een fortuin heeft geërfd van haar inmiddels overleden oom John.Mr. Rivers wil dat Jane zijn vrouw wordt en op de avond dat hij haar bijna overtuigd heeft, hoort ze de stem van Mr. Rochester.

De volgende dag vertrekt ze meteen naar Thornfield Hall, waar ze ontdekt dat deze is afgebrand. Ze hoort dat Mrs. Rochester het huis maanden geleden in brand heeft gestoken, en van het dak is gevallen. Mr. Rochester was blind geworden en had zijn hand verloren. Jane vindt hem in een oud huisje, maar hij kan amper geloven dat het Jane werkelijk is.

Een aantal dagen na hun wederontmoeting trouwen ze.

Karakters
Ik heb besloten om enkel de twee belangrijkste personen in dit boek te bespreken.

De titel verwijst al naar de hoofdpersoon van dit boek: Jane Eyre. Dit verhaal gaat over haar ervaringen. Deze zijn niet altijd even positief. Door alle narigheid die ze heeft meegemaakt, wordt Jane een sterk en onafhankelijke vrouw.
Ondanks zijn kille en strenge karakter valt Jane Eyre voor Edward Rochester. Ze heeft namelijk het gevoel dat hun geesten verwant aan elkaar zijn. Bovendien zijn ze gelijkwaardig aan elkaar, een ware uitzondering in de periode waarin het verhaal plaatsvindt. In deze tijd vond men (nogal bekrompen) namelijk zo dat de man boven de vrouw staat. Het is in Thornfield Hall waar ze voor het eerst in haar leven thuis is. Bij deze bewoners, die nogal vaag en mysterieus doen, kan zij eindelijk zichzelf zijn.
Edward heeft spijt van de manier waarop hij in zijn jongere jaren leefde. Mr. Rochester maakt een andere ontwikkeling mee dan Jane. Zo is hij in het begin van het verhaal een sterke persoon en aan het einde is hij zowel mentaal als fysiek zwak (hij is blind).

Thema
Jane Eyre vertelt het verhaal van een jonge vrouw die gedurende het hele verhaal met onrechtvaardigheid te maken krijgt. Jane's karakter laat haar niet toe om heftig te reageren wanneer ze wordt benadeeld. Ze is altijd even rustig en laat alles over haar heen komen. Haar geloof op een betere toekomst is ijzersterk en heeft haar uiteindelijk ook niet in de steek gelaten.

Perspectief
Bij dit verhaal is er sprake van een ikfiguur. De gebeurtenissen in het boek zien we door de ogen van Jane Eyre.

Persoonlijke mening
Ik vind dit een prachtig verhaal. Vanaf de eerste bladzijde wilde ik het boek niet wegleggen, omdat er vaak spanning voorkomt. Bovendien leefde ik gedurende het verhaal mee met de hoofdpersoon. Jane maakt zoveel ellende mee en doordat ze door en door goed is, hoopte ik dat het goed met haar af zou lopen. Ik bewonder het karakter van Jane enorm. Ik ben gewend om meteen mijn mond open te doen wanneer iemand mij onvriendelijk behandeld. Maar zij blijft kalm en laat alles over zich heen komen: ze staat er boven.

Nu ik -na twee jaar- mijn boekverslag aan het herlezen en aanpassen ben, wil ik dit boek weer gaan lezen!

Persuasion - Jane Austen

Een belangrijke schrijfster in de Engelse literatuurgeschiedenis is uiteraard Jane Austen. Ze schreef onder andere Pride and Prejudice, Emma en Sense and Sensibility. Persuasion is zeker een verhaal dat je niet mag overslaan.

Waar gaat het over?
Het verhaal gaat over Anne Elliot, een vrouw van 27 jaar die op haar veertiende haar moeder heeft verloren. Haar ijdele vader heeft schulden vanwege de luxe levensstijl van hem en zijn oudste dochter Elizabeth. Daarom moet het gezin het rustig aan gaan doen en verhuist het naar een kleiner huis in Bath (Camden Place). Terwijl de familie Elliot tijdelijk in Bath gaat wonen, zal het huis in Kellynch Hall verhuurd worden aan admiral Croft en zijn vrouw. Admiral Croft blijkt de schoonbroer van captain Frederick Wentworth. Frederick en Anne waren negen jaar geleden geliefden. Toen Wentworth haar ten huwelijk vroeg, heeft ze overtuigd door Lady Russell zijn aanbod afgeslagen. Lady Russell was de beste vriendin van haar overleden moeder en nog altijd een goede kennis van de familie. Volgens Lady Russell was Frederick beneden haar stand en met iemand beneden de stand trouwen, gebeurde in die tijd zelden. In die negen jaren tijd echter heeft Frederick fortuin gemaakt.

Anne moet van Elizabeth en haar vader een tijd voor Mary, de jongere en getrouwde zus van Anne, zorgen. Mary is namelijk ziek. Anne’s vader en oudere zus vertrekken met Mrs. Clay, een kennis waarvan Anne en Lady Russell denken dat ze uit is om de volgende “Lady Elliot” te worden. Mary woont samen met haar man Charles Musgrove en Charles Junior in Uppercross Cottage niet ver van Kellnych-Hall. Tijdens haar verblijf bij Mary komt Anne Frederick regelmatig tegen, want hij logeert bij zijn zus en schoonbroer. Dan merkt ze meer dan ooit dat haar liefde voor hem diep zit en voor eeuwig is. Tegelijkertijd is ze er zeker van dat Frederick haar zacht uitgedrukt niet meer mag en dat haar kansen bij hem voor goed verkeken zijn. Daarom vertelt ze niemand iets over deze gevoelens. Bovendien gaan er geruchten rond dat Captain Wentworth met Louisa Musgrove zal trouwen, het zusje van Charles. Wanneer Anne in Bath is hoort ze dat deze geruchten niet kloppen. Louisa Musgrove gaat trouwen, maar niet met Frederick.

Aan het einde van het verhaal vertelt Anne aan Wentworth dat ze van hem houdt en dat geen enkele persoon haar kan overtuigen om niet met hem te trouwen.

Personages
Ik beschrijf alleen de personages die vaak in het verhaal voorkomen. De hoofdpersoon is Anne Elliot, rustig en vriendelijk van karakter. Persuasion vertelt het verhaal van Anne en haar familie en de liefde van haar leven. Anne maakt een grote ontwikkeling gedurende het verhaal door, zo doet ze in het begin hetgeen wat men van haar verwacht. Aan het einde van het boek echter kiest ze voor zichzelf en voor een leven met Frederick.
Mary, de jongste zus, is getrouwd en heeft twee kinderen. Ze is verwend en wil altijd alle aandacht hebben. Wanneer Mary niet de aandacht krijgt, veinst ze dat ze ziek is om alsnog in het middelpunt van de aandacht te staan.
De oudste zus van Anne, Elizabeth, lijkt veel op haar vader en vindt zichzelf heel wat. Elizabeth is altijd op zoek naar een geschikter huwelijkskandidaat en blijft gedurende het hele verhaal alleen.
Sir Walter William, vader van Anne en weduwnaar, is erg ijdel. In elke kamer van zijn huis hangt een aantal spiegels, zodat hij zichzelf ieder moment van de dag kan aanschouwen. Hij heeft een grote hekel aan mensen die geen perfecte gelaatsuitdrukkingen hebben.
Lady Russell is de beste vriendin van Anne's overleden moeder en is nog steeds een goede kennis van de familie. Zij beschouwt Anne als de dochter die ze nooit heeft gehad. Het is het advies van Lady Russell dat een grote invloed heeft gehad om Frederick af te wijzen.
Frederick Wentworth is de grote liefde van Anne. Frederick is erg afstandelijk tegenover Anne, maar na verloop van tijd weet de lezer dat hij dit doet om zichzelf te beschermen. Frederick wil namelijk niet weer gekwetst worden.

Perspectief
De lezer ziet de gebeurtenissen in het verhaal door de ogen van Anne Elliot.

Thema
Persuasion beschrijft de gevolgen van het opvolgen van advies van andere in plaats van naar je hart te luisteren. Lady Russell weet Anne te overtuigen dat ze met iemand uit hogere kringen moet trouwen.

Persoonlijke mening
Werkelijk alles aan dit boek vind ik fantastisch: de uitgebreide beschrijvingen, de goed uitgewerkte dialogen en de periode waarin dit verhaal afspeelt. Persuasion is na Pride and Prejudice het best geschreven boek van Jane Austen.

Anthem for Doomed Youth, by Wilfred Owen

What passing-bells for these who die as cattle?
- Only the monstruous anger of the guns.
Only the stuttering rifles' rapid rattle
Can patter out their hasty orisons.
No mockeries now for them; no prayers nor bells;
Nor any voice of mourning save the choirs, -
The shrill, demented choirs of wailing shells;
And bugles calling for them from sad shires.

What candles may be held to speed them all?
Not in the hands of boys, but in their eyes
Shall shine the holy glimmers of good-byes.
The pallor of girls' brows shall be their pall;
Their flowers the tenderness of patient minds,
And each slow dusk a drawing-down of blinds.

Waar gaat het over?
“ Het lied voor de gedoemde jongelui”. De jongeren zijn gedoemd door de oorlog, zodra ze naar het slagveld gaan. Het is een oorlogsgedicht. Het gedicht wordt verteld door aan alwetende-verteller. Je bekijkt naar de situatie als een buitenstaander. De jongeren werden net zo makkelijk afgeschoten als vee. De bellen waarover gesproken wordt in het gedicht, zijn de klokken van de dood. De monsterlijke boosheid van de geweren, het geratel en geknetter van de geweren beperkt het blikveld van de jongeren. Ze hebben geen hoop meer voor de toekomst. De bellen zijn schijnvertoon, want zodra er aan een oorlog begonnen wordt weet je dat er mensen de dood ingestuurd zullen worden.
Er wordt een vergelijking gemaakt tussen koren in de kerk en het geluid van granaten. De hoorn geluiden verwijzen naar doden herdenkingen. Wanneer de soldaten terugkeren van het front wachten de meisjes en vrouwen hun vriendjes en mannen lijkbleek op, want het kan de dood van hun vriend betekenen. De vrouwen zijn zo bleek als een lijkkleed, ze zwijgen en spanning en verdriet. En wanneer de vrouwen weten dat hun vriend er niet meer is zijn ze zodra het donker wordt opnieuw alleen, zonder hun man of vriend.

Onze Mening
We zijn het met de motieven van de schrijver eens, oorlog is zinloos. Er worden schokkende maar duidelijke vergelijkingen gemaakt. Het gedicht is een eye-opener en had een actueel onderwerp voor die tijd.

Mort aux chats - Peter Porter

Mort Aux Chats

There will be no more cats.
Cats spread infection,
Cats pollute the air,
Cats consume seven times
their own weight in food a week,
Cats were worshipped in
decadent societies (Egypt
and Ancient Rome); the Greeks
had no use for cats. Cats
sit down to pee (our scientists
have proved it). The copulation
of cats is harrowing; they
are unbearably fond of the moon.
Perhaps they are all right in
their own country but their
traditions are alien to ours.
Cats smell, they can't help it,
you notice it going upstairs.
Cats watch too much television,
they can sleep through storms,
they stabbed us in the back
last time. There have never been
any great artists who were cats.
They don't deserve a capital C
except at the beginning of a sentence.
I blame my headaches and my
plants dying on cats.
Our district is full of them,
property values are falling.
When I dream of God I see
a Massacre of Cats. Why
should they insist on their own
language and religion, who
needs to purr to make his point?
Death to all cats! The Rule
of Dogs shall last a thousand years!

Peter Porter

Waar gaat het over?
De auteur van dit gedicht beschrijft de gewoontes en gebruiken van katten. Hij is erg negatief ten opzichte van het “kattenvolk”. Katten, klaagt de auteur, veroorzaken slechts problemen. Aan het eind van het gedicht laat hij merken dat hij integendeel tot de katten wel van honden gediend is.

Mening
Wij vinden dat de auteur op een creatieve manier zijn mening over dit onderwerp aankondigt.
De auteur komt nogal geobsedeerd over.

Squirrel, by Iain Grant

Waar gaat het over?
De Eekhoorn is de tweede persoonlijkheid van Mr. Ramsay. Het werd beschreven als een handpop bij ontmoetingen omdat deze kant van hem nieuw was. Het was de kant van hem die voor zichzelf en verandering opkwam, de kant die sterk is en berijd is om discussies aan te gaan. Zodra het verhaal verder gaat, en de eekhoorn actiever wordt, laat zien dat Mr. Ramsay het makkelijker vind om voor zichzelf op te komen. Wanneer de eekhoorn Mr. Giles ontslaat, heeft de bazige persoonlijkheid controle overgenomen en is het nou een creatie in en van zichzelf. Er wordt verteld tegen Mr Giles dat Mr. Ramsay er niet was maar Mr Nutkin wel, heeft zijn oude persoonlijkheid plaatsgemaakt voor zijn nieuwe persoonlijkheid. Dat is ook de reden waarom de eekhoorn beschreven wordt als “echt” en het geen pop op het kantoor meer is. fase aan het einde waar er verteld wordt dat er meer dan 1 pop nodig was heeft te maken met Mr Giles die daadwerkelijke zelf beslissingen maakt ondanks dat Mr Ramsay het afkeeurd. Ook laat het zien dat je zelf een pop kan zijn door wat er van je verwacht wordt.

Karakters
Mr. Ramsay een onzekere man die klaar is met zijn reputatie en op wil komen voor zichzelf. Squirrel Nutkin is de nieuwe persoonlijkheid van Mr. Ramsay, in de vorm van een handpop. Mr. Giles is de baas van Mr. Ramsay.

Thema
Het thema van het verhaal is het hebben van verschillende persoonlijkheden. Dit wordt duidelijk door het gebruik van de handpop in het verhaal, het dragen van een masker.

Perspectief
Je bekijkt het verhaal door de ogen van Mr. Ramsay. Mr Ramsay is de persoon met de handpop, je maakt zijn persoonlijke veranderingen mee. Het verhaal heeft een ik-perspectief.

Ruimte
Het verhaal speelt zich af op een bedrijf. Dit kom je te weten, door de zakelijke ontmoetingen en discussies met de baas van de hoofdpersoon.

Mening
In eerste instantie hadden we het verhaal niet door en moesten we het nog een keer over lezen zodat we de moeilijke symboliek achter het verhaal begrepen. We vonden het echter wel een erg leuk verhaal.

La Belle Dame Sans Merci by John Keats

Oh what can ail thee, knight-at-arms,
Alone and palely loitering?
The sedge has withered from the lake,
And no birds sing.

Oh what can ail thee, knight-at-arms,
So haggard and so woe-begone?
The squirrel's granary is full,
And the harvest's done.

I see a lily on thy brow,
With anguish moist and fever-dew,
And on thy cheeks a fading rose
Fast withereth too.

I met a lady in the meads,
Full beautiful - a faery's child,
Her hair was long, her foot was light,
And her eyes were wild.

I made a garland for her head,
And bracelets too, and fragrant zone;
She looked at me as she did love,
And made sweet moan.

I set her on my pacing steed,
And nothing else saw all day long,
For sidelong would she bend, and sing
A faery's song.

She found me roots of relish sweet,
And honey wild, and manna-dew,
And sure in language strange she said -
'I love thee true'.

She took me to her elfin grot,
And there she wept and sighed full sore,
And there I shut her wild wild eyes
With kisses four.

And there she lulled me asleep
And there I dreamed - Ah! woe betide! -
The latest dream I ever dreamt
On the cold hill side.

I saw pale kings and princes too,
Pale warriors, death-pale were they all;
They cried - 'La Belle Dame sans Merci
Hath thee in thrall!'

I saw their starved lips in the gloam,
With horrid warning gaped wide,
And I awoke and found me here,
On the cold hill's side.

And this is why I sojourn here
Alone and palely loitering,
Though the sedge is withered from the lake,
And no birds sing.

Ook dit gedicht hebben we gelezen tijdens de les.

Waar gaat het over?
John Keats' "La Belle Dame Sans Merci." Is een gedicht waarin je uitgedaagd wordt om te fantaseren. Het gedicht gaat over een ridder die eenzaam is en vlucht naar de fantasie wereld. Als lezer zie je dat de ridder depressief is en eenzaam is in zijn omgeving. Het gedicht verklaart dat de ridder zelf in een verlaten plaats is. Depressief blijft de ridder alleen op deze plek en trekt bleek weg. De ridder wil weg uit het dagelijks leven en vlucht naar zijn fantasiewereld, waarin hij een wereld creeert van verlangens en dromen die uitkomen. Hij verzint een ontmoeting met een mooie vrouw die hem verteld dat hij het waard is om te bestaan en hij trots mag zijn. In het echte leven van de ridder, is hij zwak en zielig, maar wanneer hij de vrouw ontmoet is hij juist sterk. De ridder heeft de situatie onder controle en weet hoe hij moet handelen om te weren. Wanneer de ridder
" I set her on my pacing steed," zegt, doet hij dat met een sterke, harde stem. De vrouw zorgt ervoor dat de ridder zich niet meer alleen hoeft te voelen en laat hem zien wat liefde is.
Zelfs in zijn ontmoetingen met la belle dame, krijgt hij soms tekens dat de wereld waar hij echt in leeft een verzonnen wereld is. Hij beschrijft de vrouw als een prachtige fee, waardoor je als lezer weet dat ze niet echt bestaat. Ook het feit dat de vrouw in een andere taal spreekt laat zien dat ze niet van hier komt. Maar ook in de fantasiewereld verliest de ridder zijn kracht en vreugde. In het begin van de ontmoetingen heeft de ridder het heft in handen, maar vlak voor het einde als zijn fantasie wereld dreigt in te storten, verliest hij deze controle en neemt de vrouw het over. Hier kom je achter wanneer de ridder zegt: "and she lulled me alseep and there I dream'd." De ridder droomt over ridders en koningen die hem waarschuwen over de mannenverslinder La Belle Dame. Die droom is een revelatie dat La Belle Dame ( verzonnen) niet de situatie van iemand die depressief is verbeterd maar juist erger maakt. Aan het einde van de droom keert de ridder terug naar de werkelijkheid. De ridder besluit om op de afgelegen plek te blijven, omdat hij zelfs nog depressiever is dan voor de ervaring. De ridder realiseert zich dat hij niet altijd in een fantasie wereld kan blijven leven. Hij realiseert zich dat er geen hoop meer is omdat zelfs de wereld die hij op een bepaald punt gecreëerd had nu ontbreekt. Hij wordt nog depressiever en besluit om te blijven zodat hij de ervaring opnieuw kan beleven samen met het geluk wat hij even gevoelt had.

Mening
Dit vonden wij een van de mindere gedichten. Het is erg dramatisch en depressief wat ons niet erg aansprak. In het gedicht wordt er sterk overdreven.

The Chimney Sweeper by William Blake

When my mother died I was very young,
And my father sold me while yet my tongue
Could scarcely cry "Weep! weep! weep! weep!"
So your chimneys I sweep, and in soot I sleep.

There's little Tom Dacre, who cried when his head,
That curled like a lamb's back, was shaved; so I said,
"Hush, Tom! never mind it, for, when your head's bare,
You know that the soot cannot spoil your white hair."

And so he was quiet, and that very night,
As Tom was a-sleeping, he had such a sight! --
That thousands of sweepers, Dick, Joe, Ned, and Jack,
Were all of them locked up in coffins of black.

And by came an angel, who had a bright key,
And he opened the coffins, and let them all free;
Then down a green plain, leaping, laughing, they run,
And wash in a river, and shine in the sun.

Then naked and white, all their bags left behind,
They rise upon clouds, and sport in the wind;
And the Angel told Tom, if he'd be a good boy,
He'd have God for his father, and never want joy.

And so Tom awoke, and we rose in the dark,
And got with our bags and our brushes to work.
Though the morning was cold, Tom was happy and warm:
So, if all do their duty, they need not fear harm.

Dit gedicht hebben we in de les besproken.

In het gedicht word er verteld over een klein jongetje die een baantje als schoorsteenveger heeft. Het eerste wat je te weten komt is dat de moeder van het jongetje al overleden was toen hij nog erg jong was, hij kon pas een klein beetje praten. Het geeft de indruk dat het jongetje verkocht werd terwijl hij nog maar zo jong was. De laatste woorden uit het eerste gedeelte van het gedicht zijn: "and in soot I sleep”, zij geven beide een erg letterlijk beeld van de lichamelijke condities van het jongetje. Hij sliep in zijn kleren van het schoorsteenvegen. Ook zou het een metafoor kunnen zijn waarin de armoede naar voren komt. In het tweede gedeelte van het gedicht wordt er verteld over een jongetje waarmee hij samen de schoorsteen veegt. Het jongetje heet “ Little Tom Dacre” en ziet het “zogenaamd” goede uit de slechte situaties. Hij geeft zijn maatjes grootmoedigheid en ongeluk.
"'"Hush, Tom! Never mind it, for when your head's bare,
You know that the soot cannot spoil your white hair."'"

3 strofes uit het gedicht beschrijven de droom die Tom Dacre had, over al de kleine schoorsteenvegertjes die vrijgelaten worden en naar de hemel gaan. Dit wordt echter niet aan het verhaal gelinkt door het kind. Hieruit blijkt dus dat er een alwetende verteller is in het gedicht. Het verhaal dat wordt verteld wordt goedgemaakt op het einde. De vreugde uit de droom en de vreugde die het Tom Dacre brengt, geeft je als lezer toch nog een klein beetje een goed gevoel. Het laat zien dat ondanks de kinderen worden onderdrukt door hun ouders, zij nogsteeds hun onschuldige houding hebben en dingen kunnen verzinnen wat hen weer vrolijk maakt. Ook zitten er religieuze verwijzingen in het gedicht. Dit geeft de indruk dat God hen vrijmaakt en hun kinderlijke onschuld weer teug geeft en hen vreugde geeft.

Wij vonden het gedicht erg zielig ondanks de positieve wending van het verhaal. We vonden het erg mooi om te lezen hoe de onschuld van het kind naar voren gebracht werd.

grappige interpretatie door engelse jongeren van "the chimney sweeper":
filmpje deel 1:
http://www.youtube.com/watch?v=ZlzNR4o5XWM
filmpje deel 2:
http://www.youtube.com/watch?v=oLd1W9bVf7w&feature=related

"I wandered lonely as a cloud" by William Wordsworth

I wandered lonely as a cloud That floats on high o'er vales and hills, When all at once I saw a crowd, A host, of golden daffodils; Beside the lake, beneath the trees, Fluttering and dancing in the breeze. Continuous as the stars that shine And twinkle on the milky way, They stretched in never-ending line Along the margin of a bay: Ten thousand saw I at a glance, Tossing their heads in sprightly dance. The waves beside them danced; but they Out-did the sparkling waves in glee: A poet could not but be gay, In such a jocund company: I gazed---and gazed---but little thought What wealth the show to me had brought: For oft, when on my couch I lie In vacant or in pensive mood, They flash upon that inward eye Which is the bliss of solitude; And then my heart with pleasure fills, Dit is een van de gedichten die we in de klas besproken hebben wat geschreven is in de Romantiek. William Wordsworth's "I Wandered Lonely as a Cloud" is een van zijn bekendste gedichten. Het gaat over de essentie van de schoonheid van de aarde. In het eerste gedeelte beschrijft Wordsworth hoe hij aan het rond dwalen is en zich opgesloten voelt. Hij vergelijkt zichzelf met een wolk, wat hij linkt aan eenzaamheid. De wolk is het eenzaamst omdat hij niet kan baden in de glorie van de natuur. Hoewel de wolk boven de bergen en heuvels zweeft en over alles heenkijkt kan een wolk niet vanuit een perspectief naar de aarde kijken. Een wolk kan niet op de aarde in volle glorie staren op een grondniveau, en moet zo onder de hemel wanhopig zijn, ploeterend in droefheid. Het gedicht is geschreven vanuit het ik-perspectief, je kijkt door de ogen van de ik-figuur. Wij vinden het een erg mooi geschreven gedicht vanwege het verband tussen de natuur en de gevoelens van de persoon.

After The Wink - Carolyn Steel Agosta

Het derde korte verhaal dat we hebben gekozen, heet After The Wink. Het is geschreven door Carolyn Steel Agosta.

Waar gaat het over?
Dit korte verhaal is te verdelen in vijf nog kortere delen. In het eerste deel zit een getrouwde vrouw van tweeënveertig jaar met drie kinderen in een café een boek te lezen. Zij moet om een bepaalde gebeurtenis in het verhaal hard op lezen. Wanneer zij om zich heen kijkt of iemand het heeft opgemerkt, ziet zij een knappe man met een glimlach naar haar kijken.
Een andere klant laat haar koffie vallen en de hoofdpersoon van het verhaal kijkt naar de knappe man om te zien of hij het ook grappig vindt, wat het geval is. Onbewust knipoogt de vrouw naar de man.

De knipoog heeft zonder dat het haar bedoeling is geweest effect. De beeldschone man komt bij haar zitten. De twee praten een uur lang en aan het eind van het gesprek nodigt de man om volgende week vrijdag naar een poetry slam (een moderne vorm van voordracht van poëzie) te gaan. Ondanks het feit dat ze heel gelukkig is met haar huwelijk gaat ze die bewuste vrijdag naar het evenement toe. Wanneer ze er is, doet ze alsof ze zich amuseert en geeft de man nog vijf minuten om op te dagen. Even later komt hij opdagen en knipoogt naar haar.

Omdat het in de zaal nogal lawaaiierig is, besluiten ze weg te gaan en een rustig café op te zoeken. In het café dansen de twee en de man zoent haar midden op de dansvloer.
Als ze weer terug gaan zitten, weet de vrouw dat ze hier niet meer verder mee wil gaan. Ze geeft de man een zoen op zijn wang en gaat naar huis.

Personages
Het verhaal draait om een getrouwde vrouw die een getrouwde man ontmoet. Wie ze zijn, wordt niet vermeld en daaruit kunnen we concluderen dat dit niet van belang is. Het is iets dat deze mensen toevallig is overkomen (geen van beide personen had hier op gerekend).

Perspectief
Bij dit korte verhaal is er sprake van een ikvertelsituatie. Als lezer zie je de gebeurtenissen door de ogen van de vrouw, de hoofdpersoon van dit verhaal.

Ruimte
De ruimte speelt geen belangrijke factor bij dit verhaal. De gebeurtenissen vinden plaats in verschillende ruimtes, zoals in één café en in een drukke zaal.

Thema
In eerste instantie dachten wij dat het verhaal ging over een ontmoeting tussen twee getrouwde mensen die mogelijk vreemd zouden gaan. Maar al snel wordt duidelijk dat het niet zomaar een ontmoeting is. Twee verschillende personen die elkaar opmerken, elkaar zien als een persoon met verlangens, twijfels en onvervulde dromen en niet als de vrouw van of de moeder van.

Onze mening
Met dit verhaal kunnen we ons niet identificeren, wij zitten namelijk nog niet in deze gevorderde levensfase. We waren erg opgelucht toen we in de gaten kregen dat de hoofdpersoon niet van plan is om overspel te plegen. Een minpunt is echter dat je als lezer niet weet hoe die man het allemaal ervaart.

Short Story: Doctor Moreau Did It, by Michele McKay Aynesworth

Waar gaat het over?
Het verhaal gaat over een man die de ouders van zijn vriendin, Marina gaat ontmoeten. Na dat hij de vraag van Marina kreeg of hij haar ouders wou ontmoeten heeft hij een terugblik op voorgaande jaren van hun relatie. Hij heeft er bij voorbaat al een naar gevoel over en zijn voorgevoel klopte. Met de moeder van Marina kon de hoofdpersoon goed overweg, maar de vader was degene waar hij problemen mee had. De man maakt hem misselijk, hij is dik klein en arrogant en hij eet alleen maar vis. De hoofdpersoon krijgt erg veel moeite met de vader van zijn vriendin,hij wordt gek en besluit uiteindelijk om het huis te verlaten, vanwege de vervelende vader en de overheersende vislucht. Hij besluit om afscheid te nemen van zijn vriendin en nooit meer terug te komen en zijn nare ervaring zo snel mogelijk te vergeten.

Karakters
De ik-figuur is de hoofdpersoon van het verhaal, hij is erg bevooroordeeld over de ontmoeting met de ouders van zijn vriendin. Marina is de vriendin van de hoofdpersoon
Mevrouw Stella Maris is de moeder van Marina, ze is een lange elegante, vrolijke dame met bruin haar. Meneer Octavio, is de man van mevrouw Stella Maris en de vader van Marina. Hij is in tegenstelling tot zijn vrouw een vreselijk klein dik mannetje die enorm veel van vis houd en erg veel in het zwembad te vinden is.

Thema
Het thema van het verhaal is de “ongemakkelijke” eerste ontmoeting met de ouders van je partner.

Ruimte
Het verhaal speelt zich af in het huis van zijn vriendin.

Perspectief
Je kijkt door de ogen van de ik-figuur, in dit geval de mannelijke hoofdpersoon die een “trauma” heeft over de ontmoeting met de ouders van zijn toemalige vriendin.

Mening
Wij vinden het een erg grappig verhaal, ik denk dat het voor veel mensen herkenbaar is, omdat iedereen met deze situatie te maken krijgt, wat niet altijd even makkelijk is. Het feit dat de vader een Octopus was kwam, maakt het natuurlijk allemaal nog onaangenamer. Dat de vader een octopus was, kwam pas later naar voren dit hadden we er niet zo snel uitgehaald, maar we vinden de beschrijvingen van de vader al eigenaardig. Eindconclusie: het is een erg leuk verhaal om te lezen.

Op onderstaande link kun je het verhaal terug lezen:
www.short-stories.co.uk

Marionettes, Inc. - Ray Bradbury

Marionettes, Inc. is een goed voorbeeld van een grappig verhaal. Dit korte verhaal komt uit de verhalenbundel The Illustrated Man geschreven door Ray Bradbury.

Waar gaat het over?
Op een avond rond tien uur lopen twee mannen van vijfendertig jaar over straat. Het zijn Braling en Smith. Smith vindt het vreemd dat Braling, die in tien jaar tijd geen enkele keer is ingegaan op de uitnodiging van hem om wat te gaan drinken, plotseling deze avond wel zijn aanbod accepteert. Waarom nu wel? Nog verbaasder is hij over het feit dat zijn vriend niet langer van zijn vrijheid wil genieten en zo vroeg al naar huis wil gaan. Braling zit in een slecht huwelijk: hij houdt niet van zijn vrouw en zij niet van hem.

Braling vertrouwt zijn geheim toe aan zijn vriend. Hij heeft één ticket gekocht naar Rio de Janeiro. Hij wil daar zonder dat zijn vrouw er iets vanaf weet (deze zal alles in strijd gooien om hem tegen te houden) een maand verblijven. Smith, die nieuwsgieriger wordt naar het verhaal van zijn vriend, begrijpt niet hoe Braling dit voor elkaar wil krijgen.

Als de twee mannen voor de deur van het huis van Braling staan en naar boven kijken, zien ze voor het raam van de tweede verdieping een man staan die identiek op Braling lijkt. De man komt naar buiten en geeft Smith een kaartje waar Marionettes, Inc. op staat. Een bedrijf dat menselijke modellen van plastic produceert die exact op haar klanten lijken. Braling heeft het model al een maand nu en bewaart het in een kist in de kelder. Het model kan alles doen wat een mens doet.

Smith is ervan overtuigd dat dit wel dé oplossing kan zijn om zijn huwelijk te redden. Ook hij heeft namelijk geen ideaal huwelijk. Het probleem in het huwelijk van Smith is dat zijn vrouw altijd bij hem wil zijn (ze wil iedere dag twee uur op zijn schoot zitten, belt hem twaalf keer per dag en praat tegen hem alsof hij een baby is). Bovendien lijkt het kleffe gedrag van zijn vrouw de afgelopen maand alleen maar erger te zijn geworden. Hij gaat naar huis en bedenkt dat hij een dergelijk model kan kopen zonder dat zijn vrouw erachter hoeft te komen. Wanneer hij het bankboekje raadpleegt, merkt hij op dat er tienduizend dollar weg is. Smith stormt de slaapkamer binnen en maakt zijn vrouw, Nettie, die in bed aan het slapen is, wakker. Een gevoel zegt hem dat er iets goed mis is. In de eerste instantie denkt hij dat Nettie dood is. Wanneer hij haar hartslag controleert, komt hij erachter dat ze het menselijke en van plastic model van Nettie is.

Ondertussen zijn Barling en zijn marionet (Barling II) naar binnen, naar de kelder gegaan. In de kelder vertelt Barling II dat hij ook gevoelens heeft en dat hij niet de hele tijd in de kist in de kelder wil liggen maar vrij bewegen. Dat hij het niet eerlijk vindt dat Barling naar Rio de Janeiro gaat, terwijl hij dat allemaal niet kan doen. Bovendien is hij smoorverliefd op de vrouw van Barling. Wanneer de echte Barling naar boven wil gaan om de winkel te bellen, houdt zijn marionet hem tegen en legt hem in de kist.

Personages
Braling: ongelukkige man met een liefdeloos huwelijk die zijn oude droom, een reis maken naar Rio de Janeiro, over enkele dagen denkt waar te maken.
Smith: vriend van Braling die genoeg heeft van het kleffe gedrag van zijn vrouw. Hij wil van tijd tot tijd rust, wat tijd voor zichzelf.
Braling II: marionet gemaakt door het bedrijf Marionettes, Incorporated. Braling II lijkt exact op Braling en bestaat een maand. Hij wordt verliefd op de vrouw van Braling en is, in tegenstelling tot Braling, wel tevreden met het leven van de echte Braling.
De twee vrouwen van Smith en Braling komen wel voor in het verhaal. Als lezer kom je over hen te weten door

Perspectief
Bij dit verhaal is er sprake van een personale vertelsituatie. Het perspectief ligt de ene keer bij Smith en de andere keer bij Braling.

Ruimte
De ruimte speelt in dit verhaal geen belangrijke rol. De gebeurtenissen vinden plaats op straat, in de kelder en in de slaapkamer van Braling en in de slaapkamer van Smith.

Thema
We vonden het erg lastig om achter het thema van Marionettes, Inc. te komen. Ten slotte denken wij dat Ray Bradbury door middel van dit korte verhaal duidelijk wil maken dat problemen in het huwelijk niet door nieuwe technologie op te lossen is. Braling wil zijn droom najagen én zijn vrouw tevreden houden. Echter wil zijn vrouw niets weten van een reis maken naar Rio de Janeiro en dus is er hij ervan overtuigd dat dit de beste oplossing is.

Onze mening
Wij vinden Marionettes, Inc. een van de leukste, korte verhalen die wij heb gelezen. Een aantal dingen werden ons al snel duidelijk en waren te voorspellen, zoals dat de vrouw van Smith een marionet was en dat Barling II de echte Barling zou opsluiten. Echter hebben deze dingen ons niet belet om het verhaal af te lezen: het verhaal bleef ons tot het einde boeien.
Wij raden dit verhaal dan ook aan. Het lezen van dit verhaal kost je slechts tien minuten. Bovendien zal dit korte verhaal je een brede glimlach bezorgen!

Dit verhaal kun je rustig nalezen op de volgende site: http://www.angelfire.com/or/grace/marionettes.html.

One flesh - Elizabeth Jennings

One Flesh

Lying apart now, each in a separate bed,
He with a book, keeping the light on late,
She like a girl dreaming of childhood,
All men elsewhere - it is as if they wait
Some new event: the book he holds unread,
Her eyes fixed on the shadows overhead.

Tossed up like flotsam from a former passion,
How cool they lie. They hardly ever touch,
Or if they do, it is like a confession
Of having little feeling - or too much.
Chastity faces them, a destination
For which their whole lives were a preparation.

Strangely apart, yet strangely close together,
Silence between them like a thread to hold
And not wind in. And time itself's a feather
Touching them gently. Do they know they're old,
These two who are my father and my mother
Whose fire from which I came, has now grown cold?

Elizabeth Jennings

Waar gaat het over?
Elizabeth Jennings neemt de relatie tussen haar middelbare ouders waar. Haar ouders hebben een traditioneel huwelijk (volgens de regels van de bijbel). De auteur beschrijft in de eerste strofe de fysieke afstand tussen haar ouders. De passie die haar ouders vroeger ten opzichte van elkaar hadden, is afgekoeld. In de laatste strofe is er wel degelijk een band tussen de ouders. Hoewel de twee langs elkaar leven, zijn ze met elkaar verbonden. Namelijk door de gezamenlijke
herinneringen en het verleden.

Onze mening
Onze mening begint afgezaagd te worden. Ook over dit gedicht zijn we namelijk enthousiast. Wij vinden de manier waarop Eliabeth de relatie tussen haar ouders beschrijft mooi. Wel vinden wij het een moeilijk gedicht. We moesten een aantal keren het gedicht lezen, opdat we de betekenis van haar waarnemingen enigszins begrepen.

First Day at School - Roger McGough

First Day at School

A millionbillionwillion miles from home
Waiting for the bell to go. (To go where?)
Why are they all so big, other children?
So noisy? So much at home they
Must have been born in uniform
Lived all their lives in playgrounds
Spent the years inventing games
That don't let me in. Games
That are rough, that swallow you up.

And the railings. All around, the railings.
Are they to keep out wolves and monsters?
Things that carry off and eat children?
Things you don't take sweets from?
Perhaps they're to stop us getting out
Running away from the lessins. Lessin.
What does a lessin look like? Sounds small and slimy.
They keep them in the glassrooms.
Whole rooms made out of glass. Imagine.

I wish I could remember my name
Mummy said it would come in useful.
Like wellies. When there's puddles. Yellowwellies.
I wish she was here. I think my name is sewn on somewhere
Perhaps the teacher will read it for me.
Tea-cher. The one who makes the tea.

Roger McGough

Waar gaat het gedicht over?
De titel spreekt voor zich: het gedicht gaat over de allereerste schooldag van een kind. Het perspectief van dit gedicht ligt dan ook bij dit kind. De hoofdpersoon beschrijft vanaf het moment dat hij op het schoolplein is, achtergelaten door zijn moeder. Hij is erg onzeker en bang over hetgene dat hem te wachten staat en veel dingen zijn hem nog onduidelijk.

Onze mening
Waarschijnlijk kan iedereen zich wel zijn allereerste schooldag herinneren. Vol onzekerheid en met allerlei vragen over hetgeen wat komen zal. Deze gevoelens komen heel duidelijk naar voren in dit gedicht en daarom vinden wij het prachtig. Het gedicht is voor iedereen herkenbaar. Bovendien vinden wij het perspectief goed uitgewerkt, al bij de eerste zin: "A millionbillionwillion miles from home." Dit is natuurlijk niet zo, maar zo voelt het voor het kind aan. De verklaringen van een kind zijn nooit vergezocht en een kind is snel afgeleid. Zoals dit bij de hoofdpersoon het geval is.

A Death - Elizabeth Jennings

A Death

'His face shone' she said,
'three days I had him in my house,
Three days before they took him from his bed,
and never have I felt so close.'

'Always alive he was
A little drawn away from me.
Looks are opaque when living and his face
Seemed hiding something, carefully.

'But those three days before
They took his body out, I used to go
And talk to him. That shining from him bore
No secrets. Living, he never look or answered so.'

Sceptic I listened, then
Noted what peace she seemed to have,
How tenderly she put flowers on his grave
But not as if he might return again
Or shine or seem quite close:
Rather to please us were the flowers she gave.

Elizabeth Jennings

Waar gaat het over?
De hoofdpersoon van dit gedicht heeft drie dagen een overleden man in haar huis gehad (het is onbekend wie die man van haar is). In de eerste drie strofes vertelt de hoofdpersoon dat ze nu die manrsoon van haar weg is het gevoel heeft dat hij nog nooit zo dichtbij haar is geweest. Bovendien is de man nu hij overleden is spraakzamer dan toen hij nog leefde.
In de laatste strofe verandert het perspectief. In deze strofe ligt het perspectief namelijk bij een buitenstaander, iemand die de overleden man en de hoofdpersoon kent. Deze persoon vertelt dat de hoofdpersoon vrede heeft met de situatie en dat zij bloemen legt om nog een laatste eerbetoon te bewijzen aan de overleden persoon.

Onze mening
Wij vinden dit gedicht een van de mindere uit alle gedichten die wij hebben gelezen. Zelf zouden wij het niet uitgekozen hebben, omdat het gedicht geen sterke gevoelens oproept. Het laat een koude sfeer achter, doordat de auteur zich kritisch en objectief heeft opgesteld.

The Human Seasons - John Keats

The Human Seasons, geschreven door John Keats

FOUR Seasons fill the measure of the year;
There are four seasons in the mind of man:
He has his lusty Spring, when fancy clear
Takes in all beauty with an easy span:
He has his Summer, when luxuriously
Spring’s honey’d cud of youthful thought he loves
To ruminate, and by such dreaming high
Is nearest unto heaven: quiet coves
His soul has in its Autumn, when his wings
He furleth close; contented so to look
On mists in idleness - to let fair things
Pass by unheeded as a threshold brook.
He has his Winter too of pale misfeature,
Or else he would forego his mortal nature.

Het gedicht, bestaande uit veertien regels, is een sonnet.

Waar gaat het over?
In het eerste kwartet wordt het onderwerp geïntroduceerd en de lente, een leuke en korte periode, wordt vergeleken met de kindertijd. In het tweede wordt de zomer beschreven, waarin men de mooie gedachtes uit de kindertijd herkauwd en daarvan gelukkig wordt.
De herfst is een periode waarin men rijp (volwassen) is geworden en de tijd over zich heen laat komen. In de laatste twee regels van het gedicht komt de winter ter sprake. De dood, het einde van het leven, is iets waar niemand aan kan ontkomen.

Thema
Keats verglijkt de vier seizoenen van het jaar met de verschillende fases in het leven.

Onze mening
Wij vinden het gedicht prachtig. De vergelijkingen die John Keats maakt tussen de fases van het leven en de seizoenen is op waarheid gebaseerd en daardoor zo herkenbaar voor iedereen.

The Secret Life of Walter Mitty - James Thurber

Het laatste besproken short story is The Secret Life of Walter Mitty van James Thurber.

Waar gaat het over?
Tijdens het wekelijkse uitstapje naar het winkelcentrum met zijn vrouw krijgt Walter Mitty vijf dagdromen. In deze dromen is hij de held. Zo is hij in de eerste dagdroom de piloot van een watervliegtuig tijdens een storm. In de volgende bevindt Mr. Mitty in de operatiekamer en is hij een getalenteerde chirurg. Hij redt het leven van een belangrijke bankier die bevriend is met de president. In zijn derde dagdroom is hij een moordenaar die wordt terechtgesteld in de rechtbank. Vervolgens fantaseert hij dat hij een piloot is en een aanslag gaat plegen. Op het einde van het verhaal staat hij in de vuurlinie, dapper tot het einde.

Personages
Zoals je al kunt afleiden uit de titel is Walter Mitty de hoofdpersoon van dit korte verhaal. Hij is gehoorzaam aan zijn vrouw die duidelijk de broek aan heeft. Mrs Mitty, de vrouw van Walter, zeurt nogal aan zijn hoofd. Ze wil graag dat hij de dingen doet zoals zij die wil.

Thema
Walter Mitty probeert te ontsnappen aan zijn saaie leven en heeft daarom dromen waarin hij de held is.

Perspectief
Bij dit verhaal is er sprake van een auctoriële vertelsituatie.

Ruimte
De gebeurtenissen van het verhaal spelen zich af in de auto, in de lobby van een hotel, op een parkeerplaats en in een dierenwinkel. In zijn dagdromen echter bevindt hij zich in andere ruimtes, zoals in de operatiekamer, in de rechtzaal en in een watervliegtuig.

Onze mening
Wij vinden het verhaal middelmatig: wij hebben betere verhalen gelezen, maar ook slechtere. Een grappig element in dit verhaal is de levendige fantasie van Walter Mitty. Mr. Mitty is een man van middelbaar leeftijd en vaak willen oudere mannen het rustig aan gaan doen (de wilde jaren liggen ver achter hen. Walter daarentegen zou juist willen dat hij een spannend leven leidde.

Dit verhaal kun je na lezen op www.geocities.com/SoHo/cafe/6821/thurber.html

Modern Poem: The Lesson, by Roger McGough

• 
  

Chaos ruled OK in the classroom
as bravely the teacher walked in
the nooligans ignored him
hid voice was lost in the din

"The theme for today is violence
and homework will be set
I'm going to teach you a lesson
one that you'll never forget"

He picked on a boy who was shouting
and throttled him then and there
then garrotted the girl behind him
(the one with grotty hair)

Then sword in hand he hacked his way
between the chattering rows
"First come, first severed" he declared
"fingers, feet or toes"

He threw the sword at a latecomer
it struck with deadly aim
then pulling out a shotgun
he continued with his game

The first blast cleared the backrow
(where those who skive hang out)
they collapsed like rubber dinghies
when the plug's pulled out

"Please may I leave the room sir?"
a trembling vandal enquired
"Of course you may" said teacher
put the gun to his temple and fired

The Head popped a head round the doorway
to see why a din was being made
nodded understandingly
then tossed in a grenade

And when the ammo was well spent
with blood on every chair
Silence shuffled forward
with its hands up in the air

The teacher surveyed the carnage
the dying and the dead
He waggled a finger severely
"Now let that be a lesson" he said

• 
  

Roger McGough is de schrijver van "The Lesson" hij is een gerespecteerd schrijver, en schrijft nu nogsteeds. Zijn werk is zo bekend geworden dat hij een O.B.E. voor zijn prestaties van de Engelse koningin heeft gekregen. McGough is geboren in Liverpool en ging naar school in 1940 en 1950. Een tijd waarin lijfstraffen doodgewoon waren in Engeland.

‘The Lesson" door McGough is een gedicht waarin het thema lijfstraffen extra overdreven word. Ook is het een parodie op mensen die zelf de wet willen schrijven. De titel "The Lesson" is een woordspeling. De leerlingen wonen een les bij en de leraar zal ze een les leren die ze nooit zullen vergeten.

Het gedicht gaat over de hoofdpersoon, een leraar die zo gefrustreerd is door de houding van de kinderen dat hij belsuit om ze een lesje te leren, iets wat ze nooit zullen vergeten. In deze les probeert hij de luidruchtige kinderen rustig te krijgen. Hij doet dit met de doodstraf in plaats van met de gebruikelijke lijfstraffen. In plaats van slaan met een stok, wurgt hij ze met zijn handen, steekt ze met zijn zwaard en schiet hij ze neer.

Het lijkt alsof het gedicht zich afspeelt op hedendaagse prive school, hier behouden leraren streng toezicht op de leerlingen en hebben hen onder controle.
McGough verwijst nooit naar de leerlingen met "students" of "children". Hij gebruikt uitsluitend negatieve termen zoals ‘hooligans', ‘latecomer', ‘vandal', en ‘those who skive'. Ondanks dat de leraar zich zo extreem gedraagt leef je toch met hem mee omdat hij een klas geordend moet houden met zulke onhandelbare kinderen. Dit wordt versterkt doordat de directeur van de school aan de kant van de leraar staat.

Het gedicht heeft een alwetende vertelsituatie. Je bekijkt het verhaal door de ogen van een toeschouwer. Beide partijen worden als slecht ervaren zodat je een objectieve kijk hebt.

Wij vinden het een goed geschreven gedicht, met een horrorachtig element. De laatste 2 strofes vinden wij het mooist, met name de zin: "Silence shuffled forward
with its hands up in the air."

The open window - Hector Hugh Munro

Nog een short story dat we in de klas hebben gelezen, is The open window geschreven door Hector Hugh Munro.

Waar gaat het over?
Framton Nuttel verhuist op aanraden van zijn zus naar het Engelse platteland. Hij heeft namelijk last van zijn zenuwen en volgens zijn zus zal hij daar tot rust komen. Bovendien adviseert zijn zus voor om een aantal brieven waarin Mr. Nuttel zichzelf voorstelt aan mensen die zij vier jaar geleden heeft ontmoet toen zij daar op vakantie was te geven. Een van die mensen is Mrs Sappleton.

Als Framton bij haar is, houdt haar nichtje Vera hem tijdelijk gezelschap. Vera vertelt Framton het verhaal achter de altijd openstaande tuindeur. De man en twee broers van Mrs Sappleton waren op een ochtend gaan jagen in de omgeving van het moeras. Om op hun favoriete stuk grond te komen, moesten ze het moeras oversteken. Alledrie de mannen zakten in het moeras weg en kwamen nooit meer terug. De tante gelooft dat de mannen op een dag weer thuiskomen en daarom houdt ze de tuindeur iedere dag open tot het schemert.

Na haar verhaal komt Vera's tante binnen. Mrs Sappleton excuseert zich voor het feit dat de tuindeur openstaat. Haar man en haar twee broers zullen ieder moment terugkomen van het jagen. Framton voelt zich erg ongemakkelijk en probeert het gesprek over te schakelen op een ander onderwerp. Tijdens het gesprek tussen Mr. Nuttel en Mrs Sappleton is de laatste nogal afwezig en staart de hele tijd naar de open tuindeur.

Wanneer Framton zich omdraait en door de tuindeur kijkt, ziet hij drie mannen met geweren gevolgd door een bruine hond het huis naderen. Zonder een woord te zeggen, holt hij het huis uit.
Als de mannen binnen zijn, verbaasd over het feit dat Mr Nuttel na het zien van hen het huis uitvluchtte. Vera, die weet wat de oorzaak is van zijn plotseling vertrek, zegt dat hij bang is voor honden en hangt een verhaal op. Het ter plekke verzinnen van verhalen is iets waar ze heel erg goed in is.

Karakters
De hoofdpersoon van The open window is Framton Nuttel. Hij is een nerveus persoon en vertrekt daarom naar het platteland. Hij wordt voor de gek gehouden door Vera die ter vermaak een van haar verzonnen verhalen aan mensen vertelt. Daarnaast komt Mrs Sappleton in het verhaal voor.

Thema
Het thema is het niet zomaar verhalen van mensen als waarheid aannemen. Mensen dus niet meteen op hun woord geloven.

Ruimte
De ruimte heeft geen belangrijke functie in dit korte verhaal. De gebeurtenissen spelen zich af in en rondom het huis van Mrs Sappleton.

Perspectief
Bij dit verhaal is er sprake van een personale vertelsituatie. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van Mr. Nuttel.

Onze mening
Wij vinden The open window een grappig verhaal, want Framton Nuttel denkt dat Mrs Sappleton gek is geworden en tegelijkertijd denkt Mrs Sappleton dat hij gek is. Beide personen worden voor de gek gehouden door de fantasieën van Vera.

Poem out the Romanticism: Three Years She Grew in Sun and Shower, by William Worsworth

• 
  

Three years she grew in sun and shower;
Then Nature said "A lovelier flower
On earth was never sown;
This child I to myself will take;
She shall be mine, and I will make
A lady of my own.

"Myself will to my darling be
Both law and impulse: and with me
The girl, in rock and plain,
In earth and heaven, in glade and bower,
Shall feel an overseeing power
To kindle or restrain.

"She shall be sportive as the fawn
That wild with glee across the lawn
Or up the mountain springs;
And her's shall be the breathing balm,
And her's the silence and the calm
Of mute insensate things.

"The floating clouds their state shall lend
To her; for her the willow bend;
Nor shall she fail to see
Even in the motions of the storm
Grace that shall mould the maiden's form
By silent sympathy.

"The stars of midnight shall be dear
To her; and she shall lean her ear
In many a secret place
Where rivulets dance their wayward round,
And beauty born of murmuring sound
Shall pass into her face.

"And vital feelings of delight
Shall rear her form to stately height,
Her virgin bosom swell;
Such thoughts to Lucy I will give
While she and I together live
Here in this happy dell."

Thus Nature spake -The work was done -
How soon my Lucy's race was run!
She died, and left to me
This heath, this calm and quiet scene;
The memory of what has been,
And never more will be.

• 
  

"Three years she grew" is een van de zogenaamde "Lucy Poems". Een interessant weetje is misschien dat haar identiteit nooit ontrafelt is, ze is verzonnen.
Natuur is het thema van dit gedicht. De natuur is erg mooi en vrijgevend maar toch uiteindelijk de veroorzaker van Lucy's dood.
Het gedicht is een elegie (een gedicht waarin de hoofdpersoon treurt over iemands dood). Het is geschreven voor een vrouw die overleden is die William Wordsworth bewonderde. Hij bewonderde haar niet alleen om haar uiterlijk maar vooral vanwege haar eenheid en hechte band met de natuur. Dit was in zijn ogen het hoogste wat men in een mensenleven bereiken kan. Zij is de hoofdpersoon in het verhaal.
Wat ook opvallend was aan het gedicht is dat de verteller van het gedicht erg weinig spreekt. Dit doet hij pas aan het einde van het gedicht. In de eerste 6 strofe beschrijft hij alleen verklaringen en beloftes van de natuur. Het lijkt wel of moeder natuur dit verteld. Er word dus gebruik gemaakt van verschillende perspectieven. Hierdoor is er dus ook geen sprake van een duidelijk aan te wijzen ruimte. Het zijn eerder aankondigingen dan een verhaal wat op locatie afspeelt. Pas op het einde lees je wat er met Lucy gebeurd is. Zij overleed toen ze als vrouw rijp werd. Ook lees je dan waarom William het gedicht geschreven had.
Hij schreef het uit zorg voor haar. Dit vonden wij erg mooi gedaan.

Poem out the Romanticism: The Two April Morning, by William Wordsworth

• 
  

We walked along, while bright and red
Uprose the morning sun;
And Matthew stopped, he looked, and said
`The will of God be done!'

A village schoolmaster was he,
With hair of glittering grey;
As blithe a man as you could see
On a spring holiday.

And on that morning, through the grass
And by the steaming rills
We travelled merrily, to pass
A day among the hills.

`Our work,' said I, `was well begun;
Then, from thy breast what thought,
Beneath so beautiful a sun,
So sad a sigh has brought?'

A second time did Matthew stop;
And fixing still his eye
Upon the eastern mountain-top,
To me he made reply:

`Yon cloud with that long purple cleft
Brings fresh into my mind
A day like this, which I have left
Full thirty years behind.

`And just above yon slope of corn
Such colours, and no other,
Were in the sky, that April morn,
Of this the very brother.

`With rod and line I sued the sport
Which that sweet season gave,
And, to the churchyard come, stopped short
Beside my daughter's grave.

`Nine summers had she scarcely seen,
The pride of all the vale;
And then she sang: -she would have been
A very nightingale.

`Six feet in earth my Emma lay;
And yet I loved her more -
For so it seemed, -than till that day
I e'er had loved before.

`And turning from her grave, I met
Beside the churchyard yew
A blooming girl, whose hair was wet
With points of morning dew.

`A basket on her head she bare;
Her brow was smooth and white:
To see a child so very fair,
It was a pure delight!

`No fountain from its rocky cave
E'er tripped with foot so free;
She seemed as happy as a wave
That dances on the sea.

`There came from me a sigh of pain
Which I could ill confine;
I looked at her, and looked again:
And did not wish her mine!'

- Matthew is in his grave, yet now
Methinks I see him stand
As that moment, with a bough
Of wilding in his hand.

• 
  

The Two April Morning van William Wordsworth vonden wij een eenvoudig maar ook erg mooi gedicht. Het thema van het gedicht is verdriet en pijn door het verliezen van een kind.
De verteller van het gedicht neemt een wandeling met de schoolmeester Mathew, hij is de hoofdpersoon van het gedicht. Mathew is een wat oudere man, want er wordt verteld over zijn grijze haar: "hair of glittering grey". In het verhaal droogt Mathew bovenop de berg plotseling zijn tranen en zucht pijnlijk. Wanneer de verteller vraagt wat er aan de hand is, verteld Mathew over zijn herinnering over een vergelijkbare ochtend van April van 30 jaar geleden. Hij herinnert zich het moment dat hij voor het graf van zijn dochter stopte, waar hij een meisje ontmoette precies zoals zijn dochter. Het meisje was jong, mooi en leek veel op zijn dochter. Hij voelde de pijn en verdriet in zijn hart om zijn dochter, maar toch wenste hij niet dat het zijn dochter was. Dit vonden wij een erg zielig maar ook mooi stuk. Het besef dat de belangrijke plaats van een dochter nooit vervangen kan worden.
Het verhaal speelt zich af in de natuur, tijdens een wandeling naar de top van een berg.
Je bekijkt de situatie door de ogen van de verteller. Het gedicht heeft een ik-perspectief, de verteller spreekt en Mathew wordt geciteerd.

The first autumn by Erskine Caldwell

Ook dit verhaal, The first autumn geschreven door Erskine Caldwell, hebben we in de klas besproken.

Waar gaat het over?
Robert en zijn zusje, Elizabeth, zitten in het gras in de achtertuin. Het is het eerste jaar dat ze het verschijnsel seizoenswisseling bewust meemaken. De twee- met name Elizabeth- zijn gefascineerd over het feit dat de zomer plaats heeft gemaakt voor de herfst. Een week geleden waren de bladeren van de bomen groen en nu zijn deze van kleur veranderd om vervolgens op de grond te vallen. Robert vertelt Elizabeth dat dit komt doordat de blaadjes doodgaan.

De vader van Elizabeth en Robert komt thuis van zijn werk. Het is vrijdag en dus heeft hij twee dagen vrij. Dit betekent voor Elizabeth en Robert veel spelen met hun vader.
Het is meteen vrij duidelijk dat ze paardje zullen spelen. Vader is uiteraard het paard. Op een gegeven moment houdt hij op en ligt hij op de grond. In de eerste instantie denken de kinderen dat dit een grap van hem is. Als er geen verandering in het lichaam van zijn vader is, gaat Robert naar binnen om zijn moeder er bij te halen.

Wanneer de moeder er is, heeft ze al snel in de gaten dat vader overleden is gegaan. Een mier kruipt over zijn neus en op zijn rug zit er een sprinkhaan. Meestal reageren mensen hierop, vader daarentegen niet. Niet veel later valt er een blaadje van de boom op zijn lichaam.
De moeder van Robert en Elizabeth stuurt hen na te hebben verteld dat vader aan het slapen is naar binnen om daar te gaan spelen.

Personages
Robert en Elizabeth zijn de belangrijkste personages in The first autumn. De lezer ziet de gebeurtenissen van het verhaal door de ogen van de twee kinderen. Daarnaast komen de vader en moeder van de kinderen in het verhaal voor.

Thema
Zoals de titel het al verklapt, staat de herfst in dit verhaal centraal. Herfst staat symbool voor vergankelijkheid, een aankondiging voor een periode van kilte en dood.

Perspectief
Bij dit verhaal is er sprake van een personale vertelsituatie. De situaties worden door Elizabeth en Robert verteld.

Ruimte
De gebeurtenissen vinden plaats in de achtertuin van Elizabeth en Robert. De functie van de ruimte is in dit verhaal wel degelijk van belang, want broer en zus merken de verschillen tussen zomer en herfst (de verandering van de kleur van de bladeren) op.

Onze mening
Wij vinden The first autumn een goed in elkaar zittend verhaal. De titel is goed gekozen, deze verwijst namelijk naar de gebeurtenissen en naar het thema van het verhaal. Bovendien is het leuk om het verhaal door de ogen van de kinderen mee te maken.
De manier waarop Elizabeth de verandering in kleur van de bladeren verklaart, is kinderlijk en daardoor humoristisch: "The sky was raining paint last night while we slept."

Cat in the rain

Cat in the rain - Ernest Hemingway

Dit korte verhaal is een van de vier verhalen die wij in de klas behandeld hebben. Het verhaal is geschreven door Ernest Hemingway.

Waar gaat het over?
Cat in the rain vertelt het verhaal over een Amerikaans stel dat in Italtië op vakantie is. Wanneer het buiten regent en de vrouw uit het hotelraam kijkt, ziet ze een kat. Ze wil deze beschermen tegen de regendruppels en loopt daarom naar buiten om de kat naar binnen te brengen. Maar de kat is verdwenen.

Weer terug in de hotelkamer begint de vrouw een gesprek met haar man die de hele tijd op bed ligt te lezen. Ze vertelt hem dat ze graag een kat wil en andere dingen als zilveren bestek. Haar man die weet waar dit gesprek naar toe leidt, wil weer verder in zijn boek lezen. De man lijkt zijn vrouw totaal niet te begrijpen en heeft dan ook weinig aandacht voor haar.

Op het einde van het korte verhaal wordt er op de deur van de hotelkamer geklopt. Het is het kamermeisje. Ze heeft een kat bij zich, die ze van de hoteleigenaar aan de Amerikaanse vrouw moest geven. In tegenstelling tot haar man lijkt de oude, Italiaanse hoteleigenaar haar wel te begrijpen.

Personages
De belangrijkste personen in Cat in the rain is de Amerikaanse man en vrouw. Dit verhaal draait immers om hun relatie. De vrouw wil van alles; waarschijnlijk om de leegte in het huwelijk op te vullen. Haar man echter ziet niet in dat er iets mis is.
De eigenaar van het hotel waar het echtpaar verblijft, heeft wel aandacht voor de vrouw en lijkt te begrijpen hoe ze zich voelt. Daarnaast komt het kamermeisje in het verhaal, maar over haar komt de lezer niet veel te weten. Ten slotte speelt de kat een belangrijke rol. Hij staat voor alles wat er in de relatie tussen de man en de vrouw ontbreekt.

Thema
Zoals het weer plotseling om kan slaan, kan dat net zo met een relatie gebeuren. De relatie van het echtpaar toont gebreken. Maar de man ziet dat niet zo. Terwijl de vrouw klaar is om de volgende stap te zetten, is de man tevreden met de situatie zoals die is.

Ruimte
Het verhaal vindt plaats in en voor het hotel waar het Amerikaanse stel tijdens haar vakantie overnacht. De ruimte neemt geen belangrijke rol in, de omgeving wordt namelijk summier beschreven. De regen daarentegen is wel van belang, deze symboliseert immers het huwelijk van de twee hoofdpersonen.

Perspectief
In dit verhaal is er sprake van een alwetende vertelsituatie. "In the good weather there was always an artist with his easel." Hoe kan de vrouw of de man weten dat wanneer het goed weer is kunstenaars de omgeving van het hotel vastleggen in hun schilderijen. Het regent namelijk op het moment dat het verhaal zich afspeelt.

Onze mening
Wij vinden het een goed verhaal. In het begin lijkt er niets aan de hand te zijn, maar beetje bij beetje kom je erachter hoe de situatie in elkaar steekt. Bovendien vinden wij het knap van Ernest Hemingway dat hij verschillende, terugkerende motieven heeft gebruikt die de staat van de relatie moeten symboliseren.

The curious incident of the dog in the night-time

Boekverslag 4vwo

M. Haddon, The curious incident of a dog in the night-time. Londen

Dit boek heb ik gelezen in 4vwo. Ik vond het een ontzettend mooi boek en heb er erg veel van geleerd. De verschillende uitspraken op de achterkant van het boek spraken me erg aan. Een van deze uitspraken was bijvoorbeeld: "Mark Haddon's portrayal of an emotionally dissociated mind is a superb achievement.. Wise and bleakly funny.." Ian McEwan. Ook las ik dat het een prijs had gewonnen namelijk The Whitbread Book of the Year. Ook begreep ik uit verhalen van anderen dat het over een autistisch jongetje ging en het erg eenvoudig en grappig geschreven was en heb ik besloten om dit boek te gaan lezen.

Christopher, een autistische jongen van 15, ontdekt dat de hond van de buren, Wellington dood is. De hond was van Mr and Mrs Shears. Hij besluit om te gaan onderzoeken wie de hond vermoord heeft en schrijft hier een detective verhaal over. De politie verteld hem dat ze deze zaak niet zullen onderzoeken. Hij was agressief tegen de politie agent, waardoor hij meegenomen werd naar het bureau, later haalt zijn vader hem op waarna Christopher zijn verhaal verteld over zijn plan om te onderzoeken wie de hond vermoord heeft, maar zijn vader keurt zijn plan af. Siobhan, zijn lerares op zijn speciale school, moedigt hem juist aan om zijn boek te schrijven. Zijn vader weet hier niks vanaf. Christopher begint met zijn onderzoek ondanks wat zijn vader gezegd had en hij erg bang is voor vreemden. Hij raapt al zijn moed bij elkaar en besluit om bij de buren te gaan vragen of zij weten wie de hond vermoord heeft. Een van de buren, Mrs Alexander is erg aardig tegen hem en vraagt hem of hij wat wilt drinken maar Christopher word snel bang en besluit om weg te rennen.

Christopher wil bewijzen dat hij erg slim is en omdat hij zo goed is in wiskunde wil hij hier graag een 10 voor halen. Zijn vader krijgt een telefoontje van Mrs Shears, over het bezoek van zijn zoon in haar tuin. Christopher legt zijn vader uit waarom hij naar Mrs Shears was gegaan. Hij verteld hem dat hij dat gedaan had omdat Ms Shears de hoofd verdachte was omdat hij gescheiden was van Mrs Shears, hij zou het gedaan kunnen hebben om Mrs Shears te kwetsen. Zijn vader word boos en zegt dat hij de naam Mr Shears niet in zijn huis wil horen. Hij word nog bozer en verbied Christopher om verder te gaan met het onderzoek. Christopher belooft dat hij naar zijn vader zal luisteren. Normaal gesproken verbreekt Christopher nooit zijn beloftes en stopt met het schrijven van zijn boek. Maar dan krijgt hij het teken van 5 rode auto's op een rij tijdens zijn rit naar school, wat betekent dat het een bijzondere dag gaat worden en er iets speciaals gaat gebeuren.

Na school ontmoet hij opnieuw Mrs Alexander en maakt een praatje met haar. Hij besluit om haar te vragen over Mr Shears omdat zijn vader niet verboden had om zijn naam buitenshuis te noemen. Mrs Alexander zegt dat ze er niet over wil vertellen omdat Christopher best weet waarom hij van zijn vader niet over Mr Shears mag praten. Christopher verteld haar dat hij daar niks vanaf weet en blijft doorvragen, uiteindelijk verteld ze hem dat Mr Shears een relatie had met zijn moeder. Christopher besluit om door te gaan met het schrijven van zijn boek.

Op een dag ontdekt zijn vader Christopher's boek en wordt erg boos, ook omdat hij gepraat had met Mrs Alexander. Ze hebben ruzie en zijn vader pakt zijn boek af en verstopt het. Christopher besluit om zijn boek te gaan zoeken en vind het in de slaapkamer van zijn vader inclusief een hele stapel brieven die gericht zijn aan hem van zijn moeder. Nadat hij al deze brieven gelezen had komt hij erachter dat zijn vader jarenlang gelogen had over de dood van zijn moeder en dat ze nogsteeds leeft. Zijn vader vind Christopher ziek terug en verteld hem dat hij nooit meer zou liegen en hij het voor Chritopher's eigen best wil gedaan had. Ook verteld hij hem dat hij degene was die Wellington vermoord had.

Christopher wordt bang van zijn vader. Hij denkt dat zijn vader hem ook wil vermoorden en besluit om weg te lopen. Hij gaat naar Londen om bij zijn moeder te gaan wonen. Christopher neemt de bankpas van zijn vader, zijn rat en wat eten mee. De reis gaat hem zeker een hele dag kosten omdat hij zo bang is voor mensen die hij niet kent. De politie zit achter hem aan tijdens zijn reis maar hij weet aan ze te ontsnappen. Uiteindelijk komt hij veilig bij het huis van zijn moeder en overnacht hij daar, maar midden in de nacht komt zijn vader langs omdat hij hem terug naar huis wil nemen, dit wil Christopher niet, hij wil bij zijn moeder blijven. Mr Shears denkt hier anders over, zijn moeder laat hem achter en neemt Christopher mee naar Swindon.

Terug in Swindon heeft Christopher zijn examen wiskunde en haalt eindelijk zijn 10. Zijn vader wil dat Christopher hem vergeeft en koopt een hondje voor hem. Op het einde is Christopher blij dat hij het mysterie van de vermoorde hond opgelost heeft, hij zijn moeder gevonden heeft, zelf naar Londen is gegaan en een boek heeft geschreven, hij weet nu dat hij alles kan bereiken wat hij wil in zijn leven.

Het verhaal speelt zich af in Swinon, een gedeelte van Londen. Hier wonen Christopher en zijn vader. Na de ontdekking van het liegen van zijn vader vertrekt Christopher naar zijn moeder.

Het taalgebruik in het verhaal was erg eenvoudig doordat het geschreven was door een jongen van 15. Het verhaal was goed te volgen en ik bleef continu geboeid.
Het verhaal heeft geen open einde maar toch bleef ik nog wel met de vraag zitten hoe het nu met de band tussen Christopher en zijn vader was. Ik vond het toch wel erg zielig dat Christopher zo bang van hem geworden was.

Ik wist dat het verhaal over een autistisch jongetje zou gaan en dat het erg leuk en grappig geschreven was. Deze verwachtingen zijn zeker uitgekomen maar ik had niet verwacht dat ik er ook zo veel van zou opsteken over autisme. Het boek is een echte aanrader om te lezen. Het is goed geschreven en heeft ook een mooi onbedoeld achterliggend verhaal.

Geschreven door: Lilian Hazelnoot

The boy in the striped pyjamas

Boekverslag 5vwo

J. Boyne, The boy in the striped pyjamas. Londen

Ik heb dit boek gelezen in 5vwo en het is een echte aanrader. Van mijn buurman had ik gehoord dat dit een erg mooi boek was. Hij is Engels leraar en raadde mij aan om het te lezen. Hij vertelde mij dat het een aangrijpend verhaal is waarin je continu geboeid blijft. Dit sprak mij erg aan en ik had besloten om dit boek te gaan gebruiken voor mijn boekverslag.

Het boek gaat over een negen jarig jongetje genaamd Bruno. Hij is erg overstuur als hem verteld wordy dat de hele familie verhuist naar een kleiner huis wat naast kamp Auschwitz ligt. Bruno vindt het maar niks dat ze zijn verhuisd. Hij heeft zijn vriendjes en z'n opa en oma achter gelaten. Het huis is oud en versleten en in de omgeving is ook niks te beleven. Bruno vraagt zich elke dag af wat de mensen in de verte achter het hek doen. Als hij het aan zijn zus Gretel vraagt wordt hij ook niet veel wijzer. Hij wordt alleen maar uitgemaakt voor sukkel. Als hij op een dag gek wordt van verveling besluit hij om op onderzoek uit te gaan in de omgeving. Hij verlaat het huis en loopt richting het hoge hek. Daar leert hij een Joods jongetje kennen, die precies even oud als hem is, genaamd Schmuel. Hij ziet er wel een beetje raar uit in zijn blauw gestreepte pyjama. Hij is erg dun en droevig. Bruno gaat elke dag naar Schmuel. Hij brengt wat eten mee en ze vertellen elkaar verhalen over hun familie en vorige thuis. Bruno vind het met meer zo erg om in Auschwitz te wonen nu hij een vriendje heeft, maar zijn moeder en zusje vinden het niks en hebben er na een jaar genoeg van. Zijn vader besluit dat hij met zijn moeder en zusje teruggaat naar Berlijn. Als hij dit nieuws aan Schmuel verteld besluiten ze om nog een keer op ontdekkingsreis te gaan. Bruno gaat Schmuel helpen om zijn vader te vinden. Hij krijgt ook een gestreepte pyjama en kruipt in zijn vermomming onder het hek door. Na uren gezocht te hebben naar bewijs, besluit Bruno om weer terug te gaan naar huis maar hij wordt samen met Schmuel en nog meer Joden ingesloten door een groep soldaten. Ze gaan een wandeling maken maar na deze tocht is er nooit meer iets van Bruno gehoord.

Op de achterkant van het boek had ik gelezen dat het verhaal over de holocaust zal gaan. En van mijn buurman wist ik dat het een aangrijpend verhaal zal worden. Ik verwachte een droevig verhaal.

Al mijn verwachtingen zijn uitgekomen. Het was een zielig verhaal maar ik vond het ook erg mooi. Voora omdat je nu alles door de ogen van een kind zag, wat iets verschrikkelijks erg onschuldig maakte.

Het verhaal begint in het huis in Berlijn. Het huis is erg groot met wel 5 verdiepingen. Je kon van trapleuningen afglijden en over Berlijn heenkijken als je door het raampje op zolder kijkt. In Berlijn was Bruno nog gelukkig hier had hij veel dingen om te doen en had hij vriendjes om zich heen. Dit in tegenstelling tot het huis bij kamp Auschwitz. Hij verveelt zich erg en heeft niemand om mee te spelen. Het huis is versleten en heeft maar 3 verdiepingen. Er zijn geen huizen in de buurt, alleen de mensen achter het hek bij de bosrand. De ruimtes hebben te maken met hoe Bruno zich voelt en in welke fase de oorlog is.

Naar mijn mening gaat dit verhaal over vriendschap. Bruno heeft het altijd over zijn vriendjes uit Berlijn en in het boek sterft hij uiteindelijk samen met zijn beste vriendje Schmuel.

In de verhaallaag worden de handelingen van Bruno beschreven, hoe hij alles om zich heen waarneemt en geen besef heeft van de gruwelijkheden. Door deze manier van vertellen moet je zelf achter de daadwerkelijke gebeurtenissen komen. Het einde waarin Bruno naar het kamp gaat en uiteindelijk zelf overlijd door zijn onschuldige manier van kijken. Iemand van de slechte kant, een onschuldig iemand wordt net als die onschuldige Joden vermoord.

Ik vond het een erg mooi boek. Het was apart om de oorlog door de ogen van een kind te lezen. Het verhaal heeft me erg geraakt en ik zal het iemand anders zeker aanraden om te lezen.

geschreven door: Lilian Hazelnoot