Achtergrondinformatie

Engels literatuurgeschiedenis

700-1066 Old English period
1066-1400 Middle English period
1400-1500 Transition period
1500-1660 Renaissance period
1660-1789 Neo-Classical period
1789-1832 Romantic period
1832- 1900 Victorian period
1900-now Modern English period

Extremely Loud & Incredibly Close by Jonathan Safran Foer

Waar gaat het over?

Vanaf de eerste bladzijde ben je meteen aan het boek gebonden. In het eerste hoofdstuk verteld Oskar zijn vele grappige fantasieën waar je direct in meegevoerd wordt. Dit is typerend voor Oskar, elke keer als hij in het verhaal verteld dwaalt hij af naar zijn eigen fantasieën of komt er plotseling een alledaagse gebeurtenis doorheen, dit geeft een erg grappig effect. Stukje bij beetje kom je te weten wat er met de vader, Thomas Schell gebeurd is. Hij is omgekomen op 9/11 tijdens de aanslagen op de Twintowers in New York. Zijn vader was op dat moment toevallig daar, Oskar noemt het “the worst day”. Oskar heeft erg veel moeite met het verwerken van de dood van zijn vader. Hij zit opgesloten in zijn eigen depressieve wereld omdat hij de enige is die de laatste woorden van zijn vader gehoord heeft. Vlak voor dat zijn vader dood ging heeft hij enkele berichten op het antwoordapparaat ingesproken. Oskar was op dat moment later alleen thuis en heeft het bandje verstopt.
Oskar verteld niks over de begrafenis, hij heeft het alleen over de mooie limousine waar hij mee langs zijn school op wou rijden maar niet mocht van zijn moeder. Na de begrafenis gaat Oskar op onderzoek uit in de spullen van zijn vader. Op de bovenste plank van de kast staat een blauw met witte vaas, Oskar moet erg veel moeite doen om erbij te kunnen, de vaas valt en hij vind een envelop. Op de envelop staat Black in rode letters geschreven en er zit een eigenaardige sleutel in.
Oskar probeert de dood van zijn vader op een onderzoekende manier te verwerken, hij denkt dat overal wat achter zit. Het ultieme doel van Oskar wordt het vinden van het slot waar het sleuteltje op hoort. Zijn moeder weet hier echter niks van af. Hij houd haar buiten de zoektocht en gaat stiekem op zoek. Hij zegt zelfs zijn Franse lessen af met een zelf geschreven briefje om genoeg tijd te hebben voor zijn zoektocht. Na een theorie over de hoeveelheid sleutels in New York beseft hij dat het onmogelijk is om alle sloten uit te proberen en weet hij niet meer wat hij moet doen. Oskar besluit om naar de vrouw van de hobbywinkel te gaan, zijn vader sprak ook wel eens met haar als hij niet meer wist wat hij moest doen. Daar komen zij tot de conclusie dat Black een achternaam is.
Oskar reist vanaf dan heel New York door en mijd het openbaarvervoer omdat hij zich daar niet op zijn gemak voelt. Hij gaat alle personen die “Black” heten op alfabetische volgorde bezoeken om erachter te komen of een van hen misschien wat meer af weet van de sleutel. Hij ontmoet zo veel nieuwe enorm verschillende mensen. Met ieder van hen kan hij op zijn eigen grappige manier van denken praten. Hij verteld hen over zijn vader, wat hij belangrijk vind, liegt onder andere over zijn leeftijd en komt in vreemde situaties terecht als hij bijvoorbeeld een vrouw vraagt of zij hem wil zoenen. Al deze ontmoetingen en ervaringen helpen hem om het verlies van zijn vader te verwerken.
Op een gegeven moment ontmoet Oskar zijn bovenbuurman meneer Black, die daar al jarenlang woonde. Meneer Black verlaat voor het eerst sinds een lange tijd weer zijn appartement en gaat met Oskar mee op zijn zoektocht. De samenwerking verloopt niet altijd even soepel maar toch vinden ze het beide fijn om samen te zijn. Na maanden lang zoeken zijn ze nogsteeds weinig op geschoten, tot dat een vrouw waar Oskar in het begin geweest is opbelt met misschien toch wat nuttige informatie. 
De sleutel was van een kluisje op het kantoor van haar man, echter heeft het niks met Oskar’s vader te maken. Thomas had de vaas van de man gekocht maar de man was vergeten het sleuteltje eruit te halen.

In de tweede verhaallijn van het boek wordt er verteld over het leven van zijn grootouders. Zij hebben moeten leren leven met de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog. Zij maakten het bombardement op Dresden mee dat zij overleefden maar waarbij zij hun zus en verloofde verloren.
In New York ontmoeten zij elkaar opnieuw en gaan trouwen. Dit is geen goed huwelijk, er zijn aardig wat gebreken. De grootvader van Oskar was gek op de zus van zijn nieuwe vrouw, maar niet op haar. Hij probeert zich te focussen op zijn vrouw maar dit lukt hem nooit volledig. De relatie tussen hem en zijn vrouw neemt steeds raardere vormen aan. Zo hebben ze bepaalde plekken in huis wat van hen zelf is, de zogenaamde “niets-plekken” waar de ander niet mag komen. Zodra de grootmoeder van Oskar zwanger wordt vlucht haar man terug naar Duitsland. Jaren nadat hij haar verlaten had keert hij terug na 9/11. Dit is het punt waarop beide verhaallijnen bij elkaar komen. Okar’s grootmoeder houd Oskar’s grootvader lange tijd verborgen voor hem. Toch ontmoeten de twee elkaar per toeval en bouwen zij een geheime vriendschap op. Door dat de zoektocht weinig bracht hebben Oskar, meneer Black, en zijn grootvader toch een plan bedacht om het rouwproces van vader en zoon af te kunnen sluiten. Met zijn drieën graven ze de kist van Thomas op. Grootvader stop er al zijn brieven aan zijn zoon in en Oskar kan eindelijk fatsoenlijk afscheid nemen. Op het eind van het verhaal blijkt dat Oskars moeder al lang op de hoogte was van Oscars zoektocht . Ze werd door een van de eerste Blacks die Oskar bezocht gewaarschuwd en had sindsdien iedere keer de betreffende Black waar Oskar die dag heen zou gaan opgebeld om hem of haar op de hoogte te stellen van zijn komst.



Karakters

Oskar Schell is de eigenaardige ik-figuur van het verhaal. Hij is negen jaar oud en draagt uitsluitend witte kleren. Hij is ontzettend eigenwijs en naïef en is in alles geïnteresseerd. Hij zit vol doorzettingsvermogen en bekijkt alles optimistisch en kan redelijk omgaan met tegenslagen. Oskar is niet goed in het verdelen van zijn aandacht hij neemt alles serieus en kan hierdoor moeilijk dingen aan de kant zetten, waardoor hij zich vaak druk maakt over van alles en nog wat. 

Oskars grootmoeder komt veel vaker voor in het boek dan zijn echte moeder, het lijkt alsof zij veel meer contact met Oskar heeft dan zijn echte moeder. Ze is al aardig op leeftijd en daardoor nogal verwart. Ze heeft veel meegemaakt in haar leven zo heeft ze haar man, zus en nu ook zoon verloren en ziet ze het nut van het leven niet meer in. Oskar is haar alles, waardoor ze ontzettend veel voor hem overheeft.
Over Oskars grootvader komen we weinig te weten. De man is getraumatiseerd door de oorlog. Hij heeft verschillende dierbaren verloren bij de bombardementen en is daardoor bang geworden om lief te hebben. Hij kan niet meer goed spreken waardoor hij zich nog moeilijker kan uiten Hij heeft in de palmen van zijn hand twee tatoeages, in de ene ‘Ja’ en in de ander ‘Nee’. Ook schrijft hij zinnetjes in een notitieboekje. Hij komt over als een gebroken man die een totaal ander leven voor ogen had.

Over Oskars moeder kom je niet zo veel te weten. Ze komt maar weinig in het verhaal voor. Dit komt mede doordat Oskar het niet goed met haar kan vinden en haar in veel dingen buitensluit. Je krijgt het idee dat ze niet goed voor Oskar zorgt, maar op het eind krijgt dit toch een andere wending en blijkt het tegendeel.

Meneer Black is de bovenbuurman van Oskar. Hij is een van de “Blacks” die Oskar op zijn zoektocht tegenkomt. Het is een oude man die jarenlang niet meet uit zijn huis was geweest hoewel hij vroeger erg veel reisde en daar ook veel souvenirs van in zijn woning heeft staan. Hij raakt bevriend met Oskar en let een beetje op hem, en andersom let Oscar een beetje op de oude man. 



Thema

Het verhaal gaat over een jongetje, genaamd Oskar Schell die zijn vader tijdens de aanslagen op de Twin Towers is verloren. Door middel van een zoektocht die hem door heel New York voert probeert hij betekenis te geven aan de zinloze dood van zijn vader.


Ruimte
Het verhaal speelt zich af in New York waar Oskar woont. Oskar zwerft in het verhaal door de stad vanwege zijn zoektocht. In de stukken waar de grootouders van Oskar aan het woord zijn speelt het verhaal zich voornamelijk af in Dresden waar zij elkaar voor het eerst ontmoeten en elkaar later weer terug zien in New York waar ze elkaar opnieuw leren kennen en trouwen. De plaatsbepaling heeft te maken met de aanslagen en de bombardementen. 



Perspectief

Je bekijkt het verhaal grotendeels door de ogen van Oskar, hij is de ik-figuur. Echter zijn er ook hoofdstukken waarin je het verhaal bekijkt door de ogen van Oskar’s grootvader. Dit gebeurd in de vorm van brieven, die gericht zijn aan zijn zoon. Een andere verteller is de grootmoeder van Oskar, zij richt haar brieven aan haar kleinzoon. Ze lijken geschreven te zijn op een ander tijdstip dan waar het verhaal zich afspeelt. Er zijn dus meerdere vertelsituaties. 



Persoonlijke Mening

Ik verwachte al een grappig en ontroerend verhaal door wat mijn buurman mij vertelde. Het boek heeft ruim aan mijn verwachtingen voldaan. Het is goed te lezen door het eenvoudige taalgebruik vanwege de jonge hoofdpersoon. De personages zijn alledaags en lopen met emotionele problemen rond, waarmee sommige lezers zich misschien wel mee kunnen identificeren. Doordat het zo goed verteld wordt, leef je al snel met de personages mee en toch blijft het verhaal nog humoristisch door de leuke fantasieën van Oskar. Hij is erg eigenwijs en naïef en had aardig wat te vertellen en aan te merken. Hij vertelde veel van zijn fantasieën tussen door waardoor je als lezer al snel in zijn gedachtestroom verstrikt raakte en er niet meer uit wou komen. De humor en de luchtige vorm van vertellen zorgt ervoor dat het verhaal niet te ontroerend wordt. Ieder personage heeft zo zijn eigen eigenaardigheden, maar worden toch allemaal erg menselijk neergezet. Je kunt eenvoudig een beeld vormen van de personages ondanks dat er over sommige van hen maar weinig verteld werd. Ook dit keer vond ik het weer indrukwekkend om zo’n situatie door de ogen van een kind te bekijken. Toch is dit boek weer heel anders dan de voorgaande boeken die ik gelezen had met een “kindperspectief”. Het mooie aan het boek was dat je overladen werd met verschillende emoties, het ene moment was het verhaal erg ontroerend en enkele regels later kon je weer lachen om een gekke fantasie of een vreemde uitspraak of benarde situatie.
De lay-out van het boek heeft ook speciale aandacht gekregen wat ik wel leuk vond. Het onderbrak voor even het verhaal, en voegde weer nieuwe interpretaties en beelden toe. De foto’s voegde net wat extra’s toe met als toppunt wel het “flipboekje” achterin het boek. Als je de bladzijdes snel verder bladerde zag je een filmpje van een vallende man langs een wolkenkrabber.